Den vaderland getrouwe..
Lieve allemaal,
Wederom zijn we hier een aantal dagen verstoken geweest van het internet. Tezamen met het feit dat de dagen soms echt door mijn vingers glippen, kan het even duren voordat ik weer een verhaal kan plaatsen. De dagen vliegen voorbij zo lijkt het. Mijn dagen zijn gevuld met ronde doen in de ochtend, 's middags achter uitslagen aan, patiënten zien op de polikliniek, terug naar huis, eten koken en dan is het maar zo weer avond en vraag ik mij af waar de uren toch gebleven zijn..
De afgelopen dagen werd dit ritme echter even doorbroken; afgelopen maandag zijn hier een groep Hollanders gearriveerd (maar liefst 17 man sterk), een van hen heeft hier een aantal jaren geleden als dokter gewerkt en kwam nu een sponsorloop organiseren om geld in te zamelen voor het ziekenhuis. Naast de sponsorloop werd er ook een voetbalwedstrijd georganiseerd; Nederland - Tanzania. De Hollanders waren allen in het oranje gekleed en luidruchtig aanwezig, toen omstanders mij vroegen of ik toch ook niet uit Nederland kwam heb ik even overwogen om ‘nee' te zeggen, ik ben mijn vaderland echter getrouw ;) Dat neemt niet weg dat ik dit keer partij koos voor het Tanzaniaanse team. Met Lat als spits kon dat natuurlijk ook niet anders ;) Het was leuk voor mij om te zien en te horen hoe het Nederlandse elftal in het spel opging; gefrustreerd over de snelheid van de Tanzaniaanse spelers schalde menig GVD over het veld. Toen Lat mij later vroeg wat dit toch betekende had ik even moeite om dat uit te leggen ;) De uitslag was helaas minder verheugend, het bleef bij een 1-1 gelijkspel (2x penalty).
De volgende dag, gisteren, was het tijd voor de sponsorloop. Mijn taak was om de tijd te noteren bij de finish. Onder de deelnemers was ook Lat. Met gezonde spanning in het lijf stond hij samen met 75 andere deelnemers klaar bij de start, het doel was om 10 km (deels bergopwaarts) zo snel mogelijk tot een einde te brengen. Na ongeveer 42 minuten kwam de winnaar eraan, Lat volgde 30 seconden later als tweede. Natuurlijk was ik trots toen hij even later gehuldigd werd ;)
De winnaar kreeg als hoofdprijs, jawel, een geit (levend). Wat hij er mee wil doen (gebruiken als grasmaaier of als mals stukje vlees in de pan) is geheel aan hem. De Nederlanders hadden de dag te voren op wild geschoten in de Serengeti en wouden hun bezoek aan Wasso afsluiten door het stuk wild traditie getrouw op de berg op te eten. Zo kwam het dat we gisteravond een mals stukje wildebeest als maaltijd hadden ;)
Deze vleesmaaltijd was een welkome afwisseling. Het kopen van vlees is hier een vrij dure aangelegenheid en iedere dag een stukje vlees op je bord (zoals ik dat altijd gewend was) is simpelweg niet te betalen. Ik maak er iedere dag een sport van om toch weer iets anders te koken. Meer en meer ontdek ik nieuwe ingrediënten (zo hebben ze hier erg lekkere kruiden); vooral fruit is hier op het moment in overvloed aanwezig. De bananen en mango's zijn heerlijk zoet en ik ben sinds kort verzot op papaya's. Van mijn buurvrouw krijg ik aanwijzingen in het Afrikaans koken, zo heb ik vorige week voor het eerst pilau gekookt; een maaltijd met rijst, aardappelen, rundvlees, uien en knoflook tezamen met specifieke kruiden wat het een originele smaak geeft. Ook het koken van ugali en uji (allebei een soort van pap) gaat me nu goed af en ik vind het zowaar lekker ;)
Hoe is het in Nederland? Koud? Vanavond zal bij menigeen denk ik aan de deur gebeld worden, Sint Maarten kennen ze hier echter niet ;)
Zodra ik meer tijd heb (en er internet is) probeer ik wat foto's te sturen.
Hoop dat alles goed met jullie is.
Veel liefs,
Jet
Reacties
Reacties
Hoi Jet, leuk verhaal, ik verheug me nu al op het volgende! Ben blij te horen dat je gelukkig bent.
Groetjes van Inèz
hallo jet. het is hier inderdaad koud het regent en gisteren was er storm. jammer voor de kinderen die me sint maarten liepen. fijn om te horen dat je het erg naar je zin hebt. alle respect. met vriendelijke groeten
klaas en roelie.
hoi jet,
als we je verhaal lezen, dan zouden wij zo een keer bij je willen eten, jammer genoeg te ver .....
we hebben maar even sintmaarten gelopen , de lampions waaiden bijna de lucht in.
een dikke kus van ons
Ik ben net bijna van mn fiets gewaaid! Ben enorm jaloers dat jij daar zonder windhozen en stortbuien de dagen doorkomt! Wat super leuk dat een groep nl wat hebben georganiseerd! Heeft het veel opgebracht?
Nogmaals: geniet ervan daar!
xx
Lieve Jet, hartstikke leuk om te lezen dat het goed met je gaat, dat de dagen voorbij vliegen en je je thuis voelt! Wie had dat ooit gedacht;) Kus
Hey laiverd,
prachtig verhaal: ik zie het helemaal voor me, die oranje massa, tierend over het veld...heerlijk! Zal vast wel even leuk geweest zijn voor jou. Hihi. Ik ben supertrots op je, zou dat nooit kunnen wat jij doet in het ziekenhuis...je bent al een echte dokter.
Denk aan je meid.
XxX Deesje
Wat weer een verhaal, volgens mij ben je wel op je plek daar! Dat je zelfs nog even twijfelt of je je wel bij de Nederlanders wilt scharen ;)
En dat koken.. ja daar ben ik wel erg benieuwd naar! Misschien als jullie weer een keer hier zijn dat je ons kunt verblijden met je kookkunsten!
Het weer.. tsja, echt herfst! Ik was gisteren zooooo doorweekt, zowel op de heen als terug weg in de harde regen gefietst, leek wel survival toen het fietspad halverwege helemaal openlag en vol stond met plassen van minstens 10 cm!
ola :-)
leuk leuk!! oh neem je recepten mee naar huis? kunnen we keertje kokkerellen ;-), kus
Hoi Kanjer ! Leuk weer iets van je te horen, ben blij dat je steeds meer je draai hebt gevonden, als je terug bent , een kookworkshop tanzaniaans koken ?
Dikke knuffel , ben trots op je !!
Derk.
hoi jet,
leuk om te horen van je kook eigenschappen in tanzania.
heb je lat al snert leren koken? (en eten)
we blijven je verhalen lezen.
groetjes amanda en gerko
Hujambo daktari Jet,
Rafiki habari? Alles gaat daar goed, zoals ik lees. Je raakt steeds meer ingeburgerd. Ik vind het knap hoor! Zo ver weg van huis en zo lang. Maar het gaat je goed af. Geweldig, tja het was hier kipkapkogeltje en het was weer één en al regen. Lampionnetjes werden in beschermende plastic zakken meegenomen. Maar het was gezellig druk in de straten. Het is hier herfst.
Nog een halve maand en dan is het december. Waar blijft de tijd?
Wat kan je trots zijn op je Lat, wat een atleet zeg. Leuk om daar Nederlanders tegen te komen denk ik? Hopelijk hebben ze zich een beetje gedragen. Je wilt je toch niet schamen hè!
'n Dikke knuffel van mij. Ik ben ook trots op je.
he waailap waar zijn de foto s,,,,,,,, hihih nog maar een dik andere half maand en je bent alweer thuis, jee wat gaat dat snel, mis wel ff om met elkaar te praten, maar dat komt wel weer, geniet nog ff van de tijd daar, xxx de mannen
Lieve Henriëtte,
Al eerder je verhalen met verwondering en bewondering gelezen, maar nu even een reactie van ons.
We vinden het leuk om jullie belevenissen en ervaringen te lezen en door de verhalen heen lezen we dat je in Tanzania en bij Lat wel erg op je plek bent.
Nog van harte gefeliciteerd met het afstuderen van jullie allebei.
Nog een goede tijd toegewenst en we kijken weer uit naar je nieuwe berichten.
Veel liefs uit Wagenborgen, Reitze en Thea
Nu Susanne in Afrika zit, bedacht ik me in eens dat jij ook een site hebt!
Erg leuk om je verhalen te lezen. Ik ben erg blij dat je dat het goed met je gaat. Zet m op!
Liefs, Manon
Hallo Jet ,als de dagen omvliegen,is een goed teken,
leuk om je verhalen te lezen.Leuke foto's .De tijd is bijna al weer om .Het allerbeste .groeten van Jannie
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}